Eeuwenoude kerk

De laat-gotische kerk – gewijd aan Willibrord – bestond in het verre verleden uit een driebeukig schip, waarvan de zijbeuken langs de toren doorliepen, en een driezijdig gesloten koor met zijkoren.
De toren dateert van ca. 1300 en is ouder dan de kerk. In 1831 werd het kerkgebouw ernstig verminkt door het wegbreken van het westelijk gedeelte van de kerk, waardoor de kerk los van de toren kwam te staan. De koorpartij was al eerder afgebroken.
De restauratie van de kerk in de jaren 1969 – 1971 betekende eigenlijk een herbouw van de oude kerk, waarbij ook de verbinding tussen kerk en toren weer werd hersteld.
Het schip is nu één onverdeelde kerkzaal met een recht afgesloten koor.
Het interieur van de kerk is na de restauratie opnieuw ingericht. De preekstoel uit de zeventiende eeuw staat tegen de vooruitspringende noordhoek van het koor.
De kerk heeft een houten tongewelf en een plavuizen vloer. Dat staat garant voor een uitstekende akoestiek voor het Bätz-orgel.
In de Achterbouw van het kerkgebouw bevindt zich een vergadercentrum.

Naar een vernieuwende kerk

27 juni is het tien jaar geleden dat ik als predikant verbonden werd aan de wijkgemeente Vleuten.

Het is een voorrecht dat ik in deze jaren samen met u mede vorm heb mogen geven aan de restauratie en herinrichting van onze kerk.

Mijn persoonlijke impressie en verslag hiervan vindt u in dit artikel >