Bätzorgel

De Remonstrantse Gemeente te Utrecht bestelde in 1810 een tweeklaviers orgel bij Gideon Thomas Bätz. De gemeente kon dit echter niet bekostigen en het orgel vond in 1819 een plek in de Fransiscus Xaveriuskerk te Amersfoort. Het instrument dat in 1812 geleverd werd aan de Remonstranse Gemeente bevatte negen registers op één manuaal en aangehangen pedaal. Waarschijnlijk had Bätz bij de bouw van dit instrument ouder materiaal hergebruikt; zo heeft hij de windlade vergroot en was het metalen pijpwerk afkomstig van verschillende bouwers. Het instrument kreeg een traditioneel opgebouwd viervoetsfront en een opmerkelijk hoge onderkas.

Christiaan Stulting plaatste het in 1866 in de Torenpleinkerk in Vleuten. De uitbreiding van het kerkgebouw in de zeventiger jaren van de vorige eeuw was de aanzet tot een grondige restauratie van het orgel. Orgelmaker Flentrop verving in 1972 de registerslepen en herstelde wijzigingen die in de loop der tijd in de constructie en de dispositie waren aangebracht. In dit kader werden de registers Bourdon 16' (Discant), Quintadeen 8' en de Prestant 4' (Discant) geheel nieuw gemaakt. Het orgel werd geplaatst op het vergrootte balkon tegen de westwand van het nieuwe kerkinterieur. De kleuren (eiken imitatie en wit), waarin de grenen kas is gehuld, zijn in het midden van de jaren '90 van de vorige eeuw aangebracht. Toen zijn ook het snijwerk en de labia verguld. De kas is traditioneel getooid met een Davidsbeeld en twee bazuinengeltjes. De mechanieken zijn nog geheel origineel, evenals de klaviatuur, die zich in de achterwand bevindt.

In 2019 is het orgel gerestaureerd door J.C. van Rossum, Clavecimbel- & Orgelbouw iot Wijk & Aalburg. Tijdens de restauratie is er ook uitgebreid onderzoek gedaan aan het pijpwerk. Bij de restauratie is de originele windvoorziening gereconstrueerd. Het instrument is wederom in gebruik genomen op 31 mei 2020.